Do niedawna dość często można było spotkać archiwa binarne, które są czymś pomiędzy pakietami binarnymi (czyli skompilowanymi programami wraz z informacjami o wymaganej zależności) a archiwami źródłowymi (zawierającymi tylko kod źródłowy programu).

Archiwa binarne należy rozpakować w osobnym katalogu a następnie przekopiować do struktury katalogów. To jest cała filozofia ich instalacji.

Obecnie archiwa binarne wyszły z mody. Wynika to z dwóch powodów. Większość popularnych dystrybucji oferuje prawie wszystkie potrzebne do pracy programy (np. Debian ma ponad 1,5 tyś. pakietów w wersji stabilnej) w formie pakietów, czyli także z informacją o zależnościach i możliwością łatwej aktualizacji. Kolejny powód to brak kontroli nad tym co instalujemy. Możliwość skompilowania samemu kodu, po wcześniejszym przejrzeniu go i upewnieniu się iż nie ma czegoś podejrzanego, daje poczucie większego bezpieczeństwa.

Powstaje więc pytanie: czy warto czymś takim się interesować? Tak ale jedynie w ostateczności. Lepiej zawsze skorzystać z pakietu dystrybucyjnego albo samodzielnie przekompilować program.

ćwiczenie 3

Proszę zainstalować w katalogu domowym plugin do przeglądarki netscape (oraz konqueror) do obsługi Flash’a w wersji 5. Potrzebny plik znajduje się na komputerze nauczycielskim.