Uaktualnianie systemu i oprogramowania

Każde oprogramowanie kiedyś się starzeje i trzeba je uaktualnić. Niestety, jest to zajęcie dla administratora i w zależności od wybranej dystrybucji może być to łatwe albo i nie.

Contents

Trochę teorii

W Linuksie mamy trzy główne systemy pakietów: rpm (Red Hat packet menager), deb (debian) oraz tgz (Slackware). Także każda dystrybucja ma swój indywidualny sposób na wykonanie uaktualnienia pakietów.

Metody prymitywne

Najprościej wykonać update dystrybucji można przez zainstalowanie nowego systemu na tym samym komputerze. Problem w tym iż tracimy większość ustawień programów jak również własnych danych. Większość dystrybucji ma także możliwość wykonania opcji update podczas instalowania systemu z płyt. Można także samodzielnie ściagnąć pakiety i wykonać uakutalnienie ale nie są to metody najprostsze.

Proponuje przyjrzeć się specjalnym narzędziom dostarczanym z dystrybucjami do tego celu.

RedHat

Red Hat Red Hat używa do uaktualniania systemu programu up2date. Jednak przed pierwszym jego użyciem należy zarejestrować swój profil w usłudze RedHat Network. Sama rejestracja jest jednak już kłopotliwa gdyż należy połączyć się z serwerem w USA co przy wolnych łączach i obciążonym serwerze Red Hata może być kłopotliwe. Sam proces rejestracji też jest denerwujący ponieważ program wypytuje nas o wiele rzeczy (mamy nadzieję iż tylko cele marketingowe), następnie tworzony jest profil maszyny który wysyłamy do serwera i dalej możemy już ściągać programy z serwera RedHata. Jak widać proces jest dość kłopotliwy a i ściąganie ze Stanów oprogramowania raczej niełatwe. Jedynie przy w miarę szybkich łączach jest to wykonalne. Użytkownicy modemów a także wolnych łączy z osiedlowych sieci kablowych mogą nie być w stanie poprawnie wykonać całej procedury.

Mandrake

Mandrake posiada wygodne narzędzie graficzne do zarządzania pakietami o nazwie RpmDrake. Jednym z jego programów jest MandrakeUpdate czyli program do wykonywania uaktualniania przez sieć. Miłą jego cechą, w porównaniu z up2date RedHata, jest to iż nie tworzy on żadnego profilu sprzętu ani oprogramowania na zdalnym serwerze. Program możemy uruchomić samodzielnie albo wybrać z menu RPMDrake. Następnie wybieramy cel uaktualnienia (normalne uaktualnienie, ze względów bezpieczeństwa lub uaktualnienie pakietów zawierających błędy). Wybieramy serwer z dostępnej listy (możemy wprowadzić własne ale wymaga to odrobiny samozaparcia bo program po podaniu błędnych parametrów kończy pracę) i zaznaczmy pakiety do uaktualnienia. Sam proces przebiega później automatycznie. Niestety, brak jest paska postępu procesu a przy wyborze domyślnego serwera, który raczej nie jest najbliższym, może to trwać dość długo. Mimo wszystko jest to znacznie wygodniejsza metoda dla wolnych łącz niż redhatowy up2date.

Debian

Debian ma chyba najbardziej wygodny dla zaawansowanych użytkowników system uaktualniania pakietów. Wynika to z faktu iż jako jedna z nielicznych tworzona jest przez tysiące ochotników z całego świata, których jednoczy Internet oraz z cyklu produkcyjnego samej dystrybucji (wersje są zawsze trzy: stablina, testowa zawierające oprogramowanie która ma niedługo wejść do stabilnej i jest ono już wstępnie przetestowane oraz niestabilna, do której wchodzi całe najświeższe oprogramowanie).

Debian posiada 3 narzędzia do instalowania i uaktualniania systemu: dpkg, apt oraz dselect. Programy te korzystają z listy dostępnych serwerów z oprogramowaniem przeznaczonym dla Debiania i na jej podsawie tworzą spis oprogramowania możliwego do zainstalowania.

Suse

Brak danych

Dodaj komentarz