Poziomy pracy systemu

Linux posiada tzw. poziomy pracy określające jakie usługi i jakie skrypty zostają uruchomione. Poziomów tych jest siedem:

• 0 – halt (zatrzymanie systemu)
• 1 – tryb pojedynczego użytkownika
• 2 – tryb wieloużytkownikowy bez obsługi NFS (sieciowego systemu plików), równoznaczny z 3 jeżeli nie, komputer nie jest podłączony do sieci komputerowej,
• 3 – tryb wieloużytkownikowy
• 4 – nieużywany, standard LSB określa go jako tryb do ustawień własnych użytkownika
• 5 – tryb z obsługą protokołu X11 (tzn. tryb graficzny)
• 6 – reboot – poziom wywoływany gdy wydajemy polecenie restartu komputera

Domyslny poziom pracy systemu

Domyślny poziom definiujemy w pliku /etc/inittab w linii podobnej do:

id:5:initdefault:

Oczywiście liczba definiuje domyślny poziom startu. Nigdy nie należy ustawiać go na poziomie 0 lub 6

Usługi wykonywane na poszczególnych poziomach pracy systemu

Usługi wywoływane na poszczególnych poziomach startu w przypadku systemów używających struktury System V są zdefiniowane w katalogach /etc/rcx.d, gdzie x określa poziom startu. Są to tak naprawdę linki symboliczne do właściwych skryptów znajdujących się w katalogu /etc/init.d

Sprawdzenie obecnego i poprzedniego poziomu pracy systemu

Dzięki poleceniu runlevel możemy poznać bieżący i poprzedni poziom pracy systemu. Polecenie to zwraca informacje w postaci dwóch liczb opisujących poprzedni i obecny poziom pracy systemu albo litery N i liczby, co informuje że brakuje informacji o poprzednim poziomie pracy systemu (N) i podaje obecny poziom pracy systemu (liczba).